VII
renkler içinde belki beyaz
ihtiyacımız olan
prizmadan yansıyan
kırılmalar ve ayrışmalarla
dünyada mavi de olanaksız değil
içinde var olan ışık
maviyi de doğuracak şiirannem
bir gün mutlaka
gözlerinden okumalı mektupları
göz denilen er sözü belki de
rüzgarla gelmeli irdelemeden
ve rüzgarla giden
utanmalı yitikliğinden
kaybeden bilir kendini zamanla
bence kaybeden
yittikçe gittiğini zanneden
mavi derinliğin rengidir
mavi pembe kadar düş
mavi yeşil kadar gerçek
ve mavi siyah kadar kara
mavi denizlerde kalır insan soluksuz
ve koyu mavi bulutlarla gelir fırtına
bazı çığlıkları her yürek duymaz
kaldıramaz yükümüzü hafif kulaklar
bazı çığlıklarda sağırdır yeryüzü
ve iyi ki kördür bazı gözler
gördüğümüzü görmezler
korkum sana yetememekten yana
masumiyete sevdalandım ben
bakma şımarıklığıma
ardını yazamadığın şiirler
yarımsa da yarım olsun
okunmamış mektupları
yak peşimsıra
bu yürek sevdadan yana
yana yana şems
mevlana yana yana
ben gece kuşu
sen sabaha açan çiçek
geçti bilirim geçecek
geçen zaman
yarın kim bilir
hangi türküleri söyleriz kalabalıklarda
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder