Kardelenler kadar masum
bir o kadar sabırlı
bir o kadar isyankar
bir o kadar da boynu bükük
üşümekten korkmasamda
düşüncemden korkarak
dokunmaya kıyamadığım
ak pak sabahlara açan çiçeğim
kendime saklarken rengini
kendimden bile sakındığım
eteğine rüzgar olup takındığım
yüzünde kendim olup bakındığım beyaz...
varlığında kıymeti bilinmez
yokluğunda hasreti dinmez
yoklukların azlıkların
ve imkansızların rengi beyaz...
biraz kış, biraz kar, biraz ayaz...
elbet sana da yakışır
YAZ...
