Barış Mevsimi (pdf e-kitap)

Şiirlerime ilgi duyan, merak eden dostlar, geçmiş yıllarda bir kısmı e-kitap olarak topladığım "barış mevsimi" adlı çalışmamı aşağıdaki linkten edinip, okuyabilir.

BARIŞ MEVSİMİ (indirmek için tıklayın)

SON SONBAHAR (Yakında)

-------------------------------------------
* dostlar için telif hakları uyarısı yapmama gerek yok ama farklı düşüncedekiler için bir cümlem olsun "yüreğim benimdir"

Bende Kalan

yitik sevdamızın
lirik yalnızlığında

sen sesli kumrular

günaydınlardı her gün yüzümü

 çift camlı cenderelerde

 eli mahkum bir aşkı izlerdi

 gözbebekleriniz umarsız

 oysa kör kelebeğin rüyası idi

 şairin dilinden dinlediğiniz

 her dokunduğum dal kururdu

 her yaprak rüzgarda savunmasız

 dileğimi söylerdim her geceye

 seni bana vermezdi  acımasız

 hüznü büyütürdüm gözbebeklerimde

 esareti yaşardı dilim kelepçeli

 sen kendimden korktuğum kabus

 kelimelerin katiline bir kurşun

duruşun hür mağrur boyun eğmemiş

bir halim selim diktatör edası bilirim

kabul edilmiş benimsenmiş tekdüze esaret

 boynumda yağlı urgandı zincirlerim

 suçsa seni sevmek, peki sustum ben

 sustuğum, sen yine de sorma neden

 susan sevdan değil ki, sadece beden
 sen yine de usanma, bıkma emi  benden...

Gribin, gripin

aşk
ince hastalık

şifa diliyorum sana
hastalıkların nicesinden

sonra hasta olmalısın
sen bana, en incesinden
 

Yanık Umut Kokusu -2

I

ne sen bir anneydin

ne de ben bir baba

oysa ne güneşler doğurduk

birlikte her sabaha

II

ne sen bana gel diyebildin

ne benden sana bir adım daha

ve biz iki damla gözyaşında boğulduk

sokaklarda ellere hep bayramdı

her sevinçli gün bize ayrı bir cefa
ne yazık ki her gün yeni bir acıyla yoğrulduk...

Yanık umut kokusu

...SİN/SEN

adını yazdığım masa kadar olsun

dilime türkü edemediğimsin sen

kuşatan sevdan acıtır bir o kadar

bir adım öteye gidemediğimsin sen

kavuşsam gün demeden gece demeden

yorulsam her an yolunu beklemekten

kesilip nefesim, yemeden içmeden

yüzünün hüznüne kıyamadığımsın sen

içim ürperir elini tuttukça ellerim

şaşırıp sözünü tutulur hep dillerim

gelir elbet der, deli gönlüm eylerim

arayıp izini, tozunu bulamadığımsın sen

uyuyup dizlerinin dibinde bazen arasıra

sığmadı bu sevgi ne aya ne yıla ne asıra

çıkmaz sokaklar içinde şu aklım şaşıra

doluya sığmayıp, boşa koyamadığımsın sen

gözünde yaşı bir türlü dindiremediğim

kokunu doyasıya içime sindiremediğim

çok sevsem de bir türlü bildiremediğim

kavuştukça daha çok doyamadığımsın sen...

Yıllardan biz, aylardan nisan

demeli...
artık demeli.
eğip bükmeden kelimeleri
yeri, yer demir, göğü gökbakır gibi
seni sevdiğimi yere göğe demeli.

ay aydınlık bir gecede
ıssız adalardan, sessiz koylara
çekmek apansız seni mi?
ve tutuşturmak bir sabah
telaşla uyanırken tenimle tenini.

sağ kolumda yatan,ürkek tenli bir kızın
sol yanında adımı sayıklar sözleri.
öpmek bir rüzgar gibi çarçabuk ve ansızın
deli ve bir o kadar ürkek bakan gözlerini

bir itiraz, bir serzeniş her an
dilsiz ve tuz kokan mevsimlerde
bildim isyan gibiymiş bahara nisan
önce kadınım diyememiş gözlerinde kan
önce insansın,önce insanlık var serde
yıllardan biz, mevsimlerden bahar
aylardan nisan...

Yolculuk

yağmurla gelen,
bir su damlası olsaydım

tutunup saçının bir tek teline

süzülmeden düşmek istemezdim tenine